Het polsbandje is er, nu de kilometers nog (Column Enrico Kolk)

Alsof ik alvast een beetje aan het wennen was: vanmorgen rond 3:45 uur werd ik wakker. Om die tijd hoop ik de rest van de week ook wakker te zijn, vanmorgen was het nog niet echt nodig. Pas zo rond 10:00 zetten we koers richting Nijmegen.

Veel mensen dachten dat vandaag de Vierdaagse al zou beginnen, maar dat is niet het geval. Hoewel de feesten al volop aan de gang zijn, is het voor ons als wandelaars alleen maar een inschrijfdag.

En dat ging vlot: binnen tien minuten hadden we ons polsbandje om de arm, waarmee we dus echt deelnemers aan de Vierdaagse zijn geworden. Dat bandje is een vereiste: als je uitvalt, knippen ze je bandje door.

Gelukkig zijn er hier in Nijmegen ook gewoon supermarkten, dus deden we maar vast boodschappen voor de hele week. Dan hebben we dat maar gehad. Ook de Action kon nog even op ons bezoek rekenen: daar verkopen ze van die regenponcho’s. En het heeft er alle schijn van dat we die deze week nodig zijn.

Vanavond maar op tijd naar bed: de wekker staat op 2:30 uur. Na het ontbijt fietsen we dan een halfuurtje naar de startplek en vanaf 4:00 uur kunnen we lopen. Via deze website hoop ik deze week de nodige foto’s en updates te plaatsen. En nu maar hopen dat dat vrijdag met een Vierdaagsekruisje eindigt.